گیاهی یکساله، شاخه دار، ارتفاعی حدود 150 سانتی متر، رنگ آن سبز تیره متمایل به قرمز،برگ ها متناوب، رگبرگ ها پنجه اي و برگ ها داراي 7 – 3 لوب و حاشیه برگ ها دندانه اي، بدون کرك، دمبرگ بلند یا کوتاه دارند. گل ها بزرگ و دمگل کوتاه، رنگ آن قرمز متمایل به زرد با مرکز تیره، هرمافرودیت می باشد.
میوه ها 5/2 (دو ونیم) سانتی متر طول دارند و بوسیله کاسبرگ هاي گوشتی مانند که محتوی 34 – 22 دانه در هر کپسول می باشد احاطه شده اند، دانه ها به رنگ قهوه اي تیره و جوانه زنی بذر بصورت اپی ژیل ( برون زمینی ) می باشد. گیاهی خودگشن و این مقدار از 68 – 2 درصد متغیر و توسط حشرات هم گرده افشانی می شود. داراي یک ریشه راست و عمیق و قابل نفوذ می باشد.
ترکیبات شیمیایی و خواص دارویی
کاسبرگ ها دارای موسیلاژ هستند. بالاترین مقدار پکتین در کاسبرگ های این گیاه ۴۵/۲ ( دو و چهل و پنج) درصد می باشد مواد پکتینی شامل ۵/۶۴-۶۳ درصد اسید گالاکتورونیک می باشد که عمدتاً به صورت نمک های منیزیم و کلسیم می باشد. پلی ساکاریدهای همراه با پکتین عمدتاً آرابینوز، گالاکتوز می باشد.
کاسبرگ خشک شده شامل گوسی پتین فلانوئید، هیبیستین، سابدارتین می باشد. ماده اصلی رنگی هبیسین است که به عنوان یک دافنی فیلین ( نوعی دارو ) گزارش شده است. مقدار کمی دلفی نیدین ۳- مونوگلوکوزید، سیانیدین ۳- مونوگلوکوزید و دلفی نیدین نیز وجود دارد و درجه سمی بودن آن پایین است.
ماکزیمم مقدار قندها در این گیاه در حدود ۵-۳ درصد بوده که در ۳۰ روز پس از گل دهی حاصل شده است و با کامل شدن رشد کاسبرگ میزان نشاسته کاهش یافته و به ۲ درصد وزن خشک می رسد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
